Gisteren na een warme dag in de auto aangekomen op de camping van Liverdun. We proberen deze week in ieder geval tot aan de voet van de Vogezen te komen, misschien zelfs tot Schirmeck als het meezit. Vandaag een fors traject om erin te komen.
In Martincourt bleek het traject verlegd, maar met enige moeite weer in het juiste spoor geraakt.

Via een lang maar niet al te zwaar parcours , veelal door het open veld liepen we in Liverdun boven de camping langs. Vervolgens nog een flinke klim en afdaling tot aan de Moezel.

's Avonds wegens behoefte aan de lusten des vlezes gegeten in de Buffalo Grill,
het gebodene en de rekening vielen beiden vies tegen.
 
 

Het regent dat het giet. Met paraplu en poncho dwars door een donker bos, soms verlicht door bliksem, naar het op een heuvel gelegen Amance, een dorpje om te onthouden maar een dag om te vergeten! Gegeten in het campingrestaurant, heel wat beter en goedkoper dan gisteren.
 
 

Voor het dorpje Gremecy rusten de koeien in de wei, en wij maar lopen.... door bossen en velden, vrij vlak, maar dit heet ook niet voor niets het plateau van Lotharingen.
 
 

Wat laat begonnen met de wandeling omdat we eerst moesten opbreken om vanavond een volgende camping te zoeken.

Daarna nog meer zoekwerk, want de aangeven route bleek dwars door een korenveld te lopen. Toch maar voorzichtig langs de randen gecrost, gelukkig geen boer te bekennen.

Het laatste stuk was lang en saai, kilometers over een kaarsrechte asfaltweg tot Blanche-Église.
 

           

Camping 'Les pieds dans l'eau'

Boodschappen gedaan in Dieuze om vanavond heus zelf te koken: Escaloppes de dinde. O zo!

In de nabijheid van Fribourg zien wij voor het eerst de Vogezen opdoemen in de verte

We raken nu in een merengebied. We passeren het Étang de Lindre, een natuurgebied waar veel spechten schijnen te huizen, wij hebben ze echter gezien noch gehoord. In de nabijheid van Fribourg zien wij voor het eerst de Vogezen opdoemen in de verte. Via het Étang du Stock komen we in Diane-Capelle, niet ver van onze camping met de toepasselijke naam 'Les pieds dans l'eau'.

Pizza gegeten in het Restaurant Nautique. Onze behoeftes worden steeds simpeler.
 
 

Vandaag een echt Hollands dagje langs plassen en kanalen. Later door velden van het ene pittoresque dorpje naar het volgende. Vlakbij ons einddoel laten opeens de Vogezen zich gelden: dat wordt klimmen de volgende jaren!
In St.-Quirin ondanks het dreigende weer lekker op een terrasje een zeer grote pils genuttigd (23 francs per stuk, maar dan ook echt zeer groot). Overnacht op de plaatselijke camping en alweer zelf gekookt!
 
 

Vandaag staat de thuisreis gepland, maar toch willen we alvast proeven van een klein stukje Vogezen! De luttele kilometers tussen St.-Quirin en Lettenbach laten ons toch nog even flink zweten.

Klimmen zijn we niet gewend. Dat wordt oefenen voor de komende jaren.

(wordt vervolgd)